Tekenbeet en de ziekte van Lyme

TekenbeetVan een tekenbeet kunt u behoorlijk ziek worden. Het is daarom van groot belang uzelf en anderen op tekenbeten te controleren nadat u in de natuur bent geweest.

Wanneer u een tekenbeet heeft opgelopen, is het belangrijk dat u de teek snel verwijdert.

Teken kunnen zich overal vastbijten, maar hebben een voorkeur voor de liezen, knieholtes, oksels, bilspleet, randen van het ondergoed, achter de oren en rond de haargrens in de nek.



Teken komen in het hele land voor, in het bos, park, hei, duinen, maar ook in uw eigen tuin.

Meestal zitten teken op een hoogte van minder dan een meter in de buurt van bomen of struiken in hoog gras of tussen dode bladeren.

 

 

Teken kunnen zich vastbijten in de huid van mensen, maar ook honden hebben regelmatig last van teken. Van een tekenbeet kunt u ziek worden, de ziekte van Lyme wordt door teken overgebracht.

Tekenbeet herkennen, symptomen en behandeling

Hoe kunt u een tekenbeet herkennen en wat zijn de symptomen?

Tekenbeet herkennen

Een teek is slechts 1 tot 3 millimeter, waardoor ze makkelijk over het hoofd worden gezien. Als u net door een teek bent gebeten, lijkt het of er een zwart puntje op uw huid zit. Door het opzuigen van bloed zwellen teken na een paar dagen op tot een bruin of grijs bolletje met de grootte van een erwt.

Tekenbeet foto

Hieronder laten we een foto zien van een tekenbeet.

 

Tekenbeet symptomen

  • Op de lek van de tekenbeet verschijnt een verkleuring van de huid, die groter wordt. De verkleuring kan tot zelfs 3 maanden na een tekenbeet verschijnen.
  • In de eerste weken na een tekenbeet koorts en eventueel spier- en gewrichtspijn.
  • In sommige gevallen ontstaan na een tekenbeet gewrichtsklachten, huidklachten, zenuwklachten of hartklachten. Dit kunnen de vroege klachten van de ziekte van Lyme zijn die niet met antibiotica behandeld zijn. Soms zijn deze klachten ook een eerste uiting van de ziekte van Lyme.

Als u één van de volgende klachten herkent is het zaak zo snel mogelijk naar de huisarts te gaan!

Tekenbeet behandeling

Omdat de ziekte van Lyme een bacteriële infectie is, wordt deze bestreden met antibiotica. Een antibioticakuur van dertig dagen zou voldoende moeten zijn, maar afhankelijk van het stadium waarin de bacteriële infectie is veelal een kortere kuur ook genoeg.

Wat is de ziekte van Lyme?

De meeste mensen hebben wel eens van de ziekte van Lyme gehoord, en weten dat de ziekte van Lyme te maken heeft met een tekenbeet, maar vaak houdt de kennis daar ook mee op.

De ziekte van Lyme behoort tot de groep van de infectieziekten en wordt veroorzaakt door bacteriën die deel uitmaken van de familie van de borrelia bacteriën, micro-organismen met een grootte van 3 tot 8 micrometer.

Door een tekenbeet kunnen deze bacteriën kunnen zich in het menselijk lichaam nestelen. De teken die de borrelia bacterie kunnen overdragen zijn de schapenteek en de hertenteek.

De ziekte kreeg haar naam in 1975 toen in het plaatsje Lyme in Connecticut (VS) een epidemie uitbrak van de ziekte. Maar het is niet de eerste keer dat de aandoening werd beschreven.

De ziekte van Lyme werd al twee eeuwen eerder beschreven. Dit gebeurde in 1764 in Schotland door een bioloog genaamd John Walker. Het is aannemelijk dat de ziekte van Lyme al in die tijd op het Amerikaanse continent geïntroduceerd werd, omdat er zich toen al emigranten vestigden in Amerika en de teken meekwamen op de schepen die de emigranten vervoerden.

Symptomen ziekte van Lyme

De ziekte van Lyme kent verschillende symptomen, maar niet iedereen heeft dezelfde ziekteverschijnselen. Verder zijn veel klachten van voorbijgaande aard.

Een overzicht van de mogelijke symptomen:

• Rode kringen/huiduitslag die zich ontwikkelt na de tekenbeet.
• Griepachtige klachten als hoofdpijn, stijve gewrichten, een stijve nek, koorts, spierpijn en moeheid.
• Na verloop van tijd verspreidt de ziekte van Lyme zich door het menselijk lichaam, en kunnen er steeds meer symptomen bijkomen.
• Neurologische klachten
• Huidklachten
• Reumatische klachten
• Psychiatrische klachten
• Hartklachten
• Oogklachten

De ziekte van Lyme verloopt in de meeste gevallen in drie stadia. Het verloop kan van patiënt tot patiënt verschillen.

• In het eerste stadium vertonen de meeste patiënten rode kringen en huiduitslag.
• In het tweede stadium verspreiden de bacteriën zich door het lichaam en kunnen verschillende symptomen ontstaan.
• In het derde stadium ontwikkelt de ziekte van Lyme tot chronisch.

Wat te doen bij tekenbeet?

TekentangWanneer u een tekenbeet heeft opgelopen dient u de teek zo vlug mogelijk te verwijderen. Teken zoeken graag warme plekken op waar ze zich goed kunnen verstoppen, zoals de knieholte, de liesstreek, oksels en rond de haargrens.

Daarom is het verstandig deze plekken regelmatig te checken tijdens de zomer, als u in een bosrijke omgeving bent geweest. Wanneer u een teek aantreft moet u deze zo snel mogelijk verwijderen.

Dit kan het beste met behulp van een tekentang, waarmee u de teek in zijn geheel kunt verwijderen. Zo loopt u het minste gevaar op een besmetting met de ziekte van Lyme.

Overigens dragen niet alle teken de ziekte van Lyme met zich mee. Is de teek wel dager dan is de kans ongeveer 5% dat de ziekte van Lyme zich bij u zal ontwikkelen. Desondanks blijft voorzichtigheid geboden, raadpleeg bij twijfel altijd uw huisarts.



Behandeling ziekte van Lyme

Wanneer de diagnose ziekte van Lyme is gesteld wordt meestal gekozen voor een behandeling met antibiotica van tien dagen. Een antibioticakuur helpt echter niet altijd bij de ziekte van Lyme.

Meestal werkt antibiotica wel als de infectie nog in een beginstadium verkeert, maar in een laat stadium heeft behandeling met antibiotica minder effect.

Het kan zelfs voorkomen dat de antibiotica een negatief effect heeft op het lichaam, waardoor patiënten nog meer gekweld worden. Men doet dan ook onderzoek naar alternatieven voor antibiotica, maar vooralsnog is geen alternatief gevonden.

Tekenbeet hond

Tekenbeet hondNet als mensen kan een hond ook te maken krijgen met een tekenbeet. Na vlooien komt overlast door teken het meeste voor bij honden. Hoewel minder spoedeisend dan bij mensen is het aan te bevelen de teek direct verwijderen. Zo voorkomt u de potentiële overdracht van de ziekte van Lyme.

  • Met de vingers of met een gewoon pincet de teek verwijderen is niet aan de raden, omdat de kop van de teek dan vaak in de huid blijft steken.
  • De beste manier om de teek te verwijderen is met een speciaal daarvoor bedoelde tekentang.
  • Verdoof de teek nooit met alcohol, want dan braakt de teek zijn maaginhoud in de huid van uw hond.
  • Pak de teek met de tekentang zo dicht mogelijk op de huid, zo voorkomt u dat de kop blijft zitten.
  • Met een draaiende beweging zorgt u ervoor dat de teek loskomt.
  • Controleer voordat u de teek weggooit of de kop is verwijderd.
  • Indien de kop is blijven zitten, zal deze eruit moeten zweren. Op de plaats waar de teek heeft gezeten verschijnt vaak een bult die na verloop van tijd vanzelf zal verdwijnen.
  • Mocht uw hond ziekteverschijnselen als sloomheid, koorts of stram lopen krijgen, dan dient u zo snel mogelijk een dierenarts te raadplegen.